Intergem: veel moois voor edelsteenliefhebbers

Het laatste weekend van september heeft een vaste plek in de agenda: Intergem, de edelsteenbeurs in Idar-Oberstein, het centrum van de edelsteenhandel in Duitsland. Bovendien een mooie gelegenheid om te kijken hoe het de edelsteenhandel in het afgelopen jaar is vergaan. George Hamel was erbij en doet verslag van de beurs en geeft zijn visie op de ontwikkelingen rondom synthetische diamant.

Intergem is in verhouding een kleine beurs, met 85 stands uit 11 landen, maar voor wie van edelstenen houdt is er veel moois te zien. Vooral als het gaat om de soorten waarin de bedrijven uit Idar-Oberstein en omgeving traditioneel zijn gespecialiseerd en die voornamelijk afkomstig zijn uit Brazilië en diverse Afrikaanse landen. De beursorganisatie zorgt altijd voor een aantrekkelijk raamprogramma, met o.a. demonstraties door GemTec en juwelenshows gepresenteerd door influencer Katerina Perez. Net als vorig jaar was zaterdagavond gereserveerd voor de ‘Lange Nacht der Edelsteine’. Met behulp van pendelbusjes konden bezoeken worden gebracht aan de oude agaatmijn (Steinkaulenberg), de voormalige kopermijn bij Fischbach, de historische waterkrachtslijperij (Weiherschleiffe), de twee edelsteen- en mineralenmusea, de lokale vakschool en het edelsteeninstituut van de DGemG.

Ontwikkelingen
Beurzen zijn altijd een soort graadmeter qua hoe het met het vak gaat. Baselworld, vroeger met vele belangrijke edelsteenfirma’s, bestaat niet meer. Daar is GemGenève voor in de plaats gekomen wat topedelstenen betreft. Andere handelaren kozen voor Inhorgenta in München. Er is een enorme concurrentie tussen de beurzen. Wat dat betreft deed Intergem het behoorlijk goed met 6% meer bezoekers dan in 2022. Chinezen kochten sommige stands volledig leeg, ondanks de gestegen prijzen. Hongkong leek het vorig jaar te gaan verliezen van Singapore, maar is weer helemaal terug. Parels zijn daar altijd een belangrijk onderdeel en het was dan ook enorm druk bij de stands. Bij de stands met lab grown diamant was het daarentegen stil…

Prijzen
De prijzen van diamant staan momenteel onder druk. Die van kleuredelstenen ook, maar dan omhoog. Een slijper vertelde dat waar hij vroeger voor een partij ruw € 85.000 betaalde, er nu een miljoen voor wordt gevraagd. En dan moet het nog geslepen worden…
Er waren weer mooie toermalijnen te zien. Vooral Paraiba en zg. Lagoon toermalijn. De prijzen zijn echter flink gestegen, ook voor ‘gewone’ groene en roze toermalijnen in de kleinere formaten. Smaragden zijn flink duurder geworden. Ter vergelijking: voor een mooie van 1 ct uit Colombia betaal je al gauw € 4.000 en voor top uit Zambia € 2.000. Gelukkig is daar dan nog als alternatief smaragd uit Ethiopië voor nog geen € 1.000/ct.
Voor robijn en saffier geldt eigenlijk hetzelfde. Als er ‘no heat’ op een rapport staat en de steen weegt een paar karaat, dan moet men flink in de buidel tasten. In juni werd bij Sotheby’s in New York een robijn van 55,22 ct afkomstig uit Mozambique geveild voor het recordbedrag van $ 34.8 miljoen, ofwel in Euro een kleine 6 ton p.ct. Over robijn gesproken: een aantal jaren was er een nieuwe robijnmijn in Groenland waarover al eerder in Edelmetaal is bericht. Die mijn is nu gesloten wegens faillissement. Handelaren vertelden dat ze de stenen te roze en te troebel vonden.
Spinel, vroeger een relatief onbekende edelsteen, heeft langzamerhand een vaste plaats verworven. In verschillende kleuren, zeer geschikt voor een ring (hardheid 8) en nu ook in allerlei standaardmaten te verkrijgen.

40e Intergem in 2024
Droevig nieuws is nog dat mijn vriend Gabi Tolkowsky eind mei is overleden. Hij was een vaste bezoeker van de beurs, meestal in de stand van diamantair Dieter Hahn. Gabi was én een meester diamantslijper én een gepassioneerd verteller over zijn vak. Dieter Hahn had voor het eerst zelf geen stand meer. Zijn vrouw is recent overleden, maar hij kwam wel kijken. Wat dat betreft is Intergem net een soort familiereünie. Volgend jaar weer, dan gaan we naar de 40e Intergem, die van 27 t/m 29 september wordt gehouden. Uiteraard in Idar-Oberstein, waar de Felsenkirche inmiddels is gerestaureerd en de Spiessbraten altijd voortreffelijk smaakt!

Synthetische diamant

Er is momenteel veel discussie over synthetische diamant, vaak lab grown diamant in de handel genoemd, afgekort als LGD. De Beers, die ze zelf verkoopt via Lightbox Jewelry, gooide de knuppel in het hoenderhok door in 2021 de prijs op $ 800/ct te zetten. Sindsdien zijn de prijzen naar verluidt met 250% gekelderd. Het eerste faillissement is al een feit. Op LinkedIn valt te lezen dat de kostprijs van productie + bewerking (slijpen) nu $ 22/ct is.

Een paar zaken op een rij. Synthetische diamant wordt op twee manieren geproduceerd. De oudste methode is d.m.v. hoge druk en temperatuur (HPHT) grafiet om te zetten in diamant. Recenter is de techniek om vanuit een gas, zoals methaan, koolstofatomen in de vorm van diamant te laten neerslaan op een kristal van diamant (natuurlijk of synthetisch) en deze te laten aangroeien. Dit heet de CVD-methode (Chemical Vapour Deposition). In beide gevallen duurt het 8-10 dagen voordat er een slijpbaar kristal van 1 ct is gevormd. De grootste geslepen synthetische diamant tot nu toe is een steen van 50,25 ct (juni 2023). De belangrijkste producent is China (meer dan 30 fabrieken) gevolgd door India, waar ze ook geslepen worden.
Voor India speelt de handel in synthetische diamanten een belangrijke rol, zeker nu De Beers en Alrosa hun zichten hebben opgeschort. Niet voor niets gaf premier Modi van India in juni een synthetische diamant aan de vrouw van president Biden. Bovendien betekent Alrosa diamant uit Rusland, wat internationaal i.v.m. de oorlog in Oekraïne gevoelig ligt. De ‘lab diamond growers’ van India zouden voor hun stenen het liefst dezelfde prijzen krijgen als voor natuurlijke diamant.

Nothing Lasts Forever
Er wordt geschermd met uitspraken dat ‘mined’ (natuurlijke) diamant milieuonvriendelijk is en ‘lab grown’ duurzaam. Vooral Amerikaanse bedrijven voeren agressieve reclame op dit gebied. Fout natuurlijk want voor de productie van synthetische diamant wordt elektriciteit gebruikt uit steenkoolcentrales en de apparatuur is van metalen die allemaal uit mijnen komen.
Helemaal bont wordt het gemaakt in de semi-documentaire op Netflix, ‘Nothing Lasts Forever’. De frustratie van de Amerikanen dat ze zelf geen natuurlijke diamant hebben en afhankelijk waren van monopolist De Beers druipt er van af. Een taxichauffeur die beweert gemmoloog te zijn denkt dat er synthetische diamant gemaakt kan worden die niet valt te onderscheiden van natuurlijke.
Dat is een illusie, want gelukkig zijn synthetische stenen altijd te onderscheiden van natuurlijke. De geologische processen in de natuur zijn nu eenmaal verschillend van kristallisatieprocessen in een fabriek. Er zijn genoeg trucjes en instrumenten waarmee ze herkend kunnen worden. Alleen niet met een simpele diamanttester of een loep, tenzij er karakteristieke insluitsels te zien zijn.

Toekomst
Een ander punt waar de leveranciers van synthetische diamant mee schermen zijn certificaten. De GIA, IGI en anderen leveren certificaten voor synthetische diamanten met daarin de 4 C’s, net als bij natuurlijke diamant. Een leuke inkomstenpost voor hen, maar het is de vraag of dit zinvol is nu de prijs van een certificaat langzamerhand hoger is dan die van de steen. En wat heb je later aan zo’n certificaat als je de steen wilt verkopen? Vermoedelijk niets, want synthetische stenen hebben weinig tot geen restwaarde.
Uiteindelijk zal het koopgedrag van de consument bepalen hoe de markt zich verder zal ontwikkelen. Wordt synthetische diamant de vervanger van zirkonia? Bij Pandora alvast wel. Het bekende juweliershuis Fred in Parijs toonde een juweel met natuurlijke diamant en een grote synthetische blauwe, die onbetaalbaar zou zijn geweest als die natuurlijk was. Fred is onderdeel van de LVMH groep. Wat gaat die doen? En Richemont? We wachten maar af.

www.intergem.de

Door: George Hamel FGA
Foto: Intergem