Net als zoveel mensen wist Luci Aversteeg niet wat haar te wachten stond toen 15 maart 2020 de melding kwam dat de restaurants en cafés dicht moesten in verband met corona. Ze zat met haar man Jan en twee vrienden in de kroeg. Luci:”Ik besefte niet wat er op mij afkwam, maar dacht toen ik later die avond professor Eric Snijder uit Leiden op televisie over corona hoorde praten gelijk: hier moet ik iets mee.”
Op eigen initiatief heeft ze toen een clip ontworpen die ze inmiddels aan meer dan 300 mensen heeft uitgedeeld van wie ze vindt dat ze hem verdienen. “Ik wil mensen gelukkig maken en het gevoel geven dat ze de moeite waard zijn. Het moment van blijdschap bij overhandigen en de glimlach die dan komt, is goud waard. Daar doe ik het voor!”
Opsteker
“Mijn creatieve hoofd maakte overuren in de week na 15 maart en ik bedacht van alles om mensen een opsteker te kunnen geven,” lacht Luci. “In eerste instantie dacht ik dat ik een hanger wilde ontwerpen met de bijzondere vorm van het virus. Maar als je die dan aan verschillende mensen wilt aanbieden, krijg je dat iedereen een andere lengte van de ketting wil. Uiteindelijk kwam ik uit op een clip. Ik stelde mij de verpleging voor die overbelast raakte en zag toen in mijn verbeelding de schorten die ze dragen met een borstzakje. Daar kon mooi een clipje op! Ik heb er toen ongeveer zestig gemaakt voor het SKB in Winterswijk. Zij hebben die verloot onder medewerkers. Van ic-verpleegkundigen tot schoonmakers. Iedereen maakte er kans op.”
Persoonlijk sieraad
“Gaandeweg veranderde het idee van de clip, omdat ik mij laat inspireren door wat mijn klanten mij vertellen en vragen,” legt Luci uit. “Zij wilden graag dat er een naam of een tekst op kwam. Dat deed ik en zo werd het een heel persoonlijk sieraad. Op sommige staat ‘Je bent een kanjer’ of ‘Je bent een mooi mens’. Je hoeft hem trouwens niet per se te dragen, maar kan hem bijvoorbeeld ook op je nachtkastje zetten, want hij is uitvouwbaar.”
Zelf uitdelen
Luci: “In het begin wilde ik vooral geld voor Eric Snijder ophalen om hem te steunen met zijn vaccin, maar al snel merkte ik dat de verkoop niet liep. Ook had ik bedrijven benaderd of ze mensen in het zonnetje wilden zetten met mijn clip, maar niemand wist precies wat ze er mee moesten. Toen ging ik ze zelf uitdelen aan mensen waarvan ik vond dat ze hem verdienden. Inmiddels zijn dat al meer dan 300 mensen. Het geld wat ik er in de eerste weken mee heb opgehaald, geef ik na afloop aan een goed doel. Welk doel, weet ik nog niet.”
Herinneringsmonument
“Ik blijf de clips uitdelen om de moed erin te houden en de opkomende agressie weg te nemen. Ik hoop dat als mensen ze over twintig jaar weer zien en denken ‘o ja, dat was toen’. En dat het dan een herinneringsmonumentje is,” besluit Luci haar verhaal.
